Vistas de página en total

domingo, 17 de julio de 2011

CHAMAMENTO URXENTE: PRECISAMOS MANS E CORAZÓNS

CANDO DESPERTAMOS DO SOÑO, O LOCAL NON ESTABA AÍ



ONDE?

No corazón do Barbanza

QUENES SOMOS?

A xente do parabrisas somos un grupo de personas inquietas , con ilusións, ganas de reunirse e con moitos desexos de materializar un proxecto: compartir inquedanzas nun espazo común , aberto a música, ao cine, á cociña, á literatura, á pintura, ao yoga.....

ONDE IMOS?

Queremos formar unha ASOCIACIÓN CULTURAL que sexa unha canle de expresión das capacidades artísticas de todos nós , ou simplemente un espazo de comunicación.
Se ti tamén buscas isto, este é o teu espazo.

Se desexas participar neste proxecto ou precisas máis información, contacta xa con Fer, na seguinte dirección de correo electrónico : fernandofernandezformoso@msn.com





EXPRÉSATE
COLABORA
PARTICIPA

¡VEN E VOA CON NÓS!

N O N T E A R R E P E N T I R Á S

O VERDADADEIRO CORAZÓN DO NOSO SOÑO SODES VÓS

Quilapayun - La Muralla



A palabra máxica é ... S I N E R X I A

9 comentarios:

  1. PARABRISEIROS!!!! O local está ahí, tódolos que precisedes dun espacio para crear ou expoñer as vosas creacións tendes agora unha oportunidade de subir a esta experiencia.
    Máis polo miudo informar que é un espazo que hai que acondicionar e para iso precísanse moitas mans e cabezas.

    ResponderEliminar
  2. ...e corazóns e bíceps e carretillas... e moitas ganas.

    ResponderEliminar
  3. Hago un llamamiento!!!. El proyecto está gestándose...la ilusión está en el rostro y en las "almas" de cada uno de nosotros. Una ilusión que queremos compartir con tod@s vosotr@s y que vosotr@s querais compartir con nosotr@s. Necesitamos "enfermer@s" que desinfecten azulejos, "auxiliares" de la carretilla, "celadores" del bricolage, "administrativ@s" expertos en humedades y filtraciones,"médic@s" que necesiten curar un espacio, "matronas" que hagan fácil el nacimiento de un espacio nuevo hecho por y para todos...y por supuesto necesitamos electricistas, fontaneros, jardineros,escayolistas...pero sobre todo gente como TÚ, que esté interesad@ en un espacio común de esparcimiento, de tertulia, de contacto con los demás, de disfrute y goce en compañia de la "criatura" que está empezando a gestarse. Que sea espejo y sombra de cada uno de nosotros y así comenzar a VIVIR de nuevo de la UTOPÍA ¿Por qué no?. Chavales/as lo tenemos ahí: ¡DEMOSLE FORMA!. La criatura sin vosotr@s no podrá ser parida. ¡ANIMO!...¡CONTAMOS CON TOD@S VOSOT@S!. ¡O INVERNO E MOI DURO! ¡SABEMOLO! Un bico a tod@s.

    ResponderEliminar
  4. Un soño e coma unha nube; pode pasar polo ceo e perderse na distancia sin regar a terra seca. Pero si a terra se abre a ese soño e reclama a sua fértil humidade, ; enton todo o que a nube ten de brilante poder pode materializarse como chuvia que fai medrar gozosas ramas na árbore das nosas vidas.
    ¿Queres novas, verdes ramas e niños con paxaros na tua árbore?...enton axúdanos a materializar este soño.

    ResponderEliminar
  5. Hola Alenkiña. ¿te unes al proyecto?.
    Necesitamos corazones y tú tienes uno muy grande.
    ¡qué bueno verte por aquí!.

    Eres lluvia para que nuestra tierra florezca.
    Sentimos tu presencia a través del espejo.
    Gracias.
    Besos y apapuchos a montones.

    ResponderEliminar
  6. Ola, dende os montes e Picos de Europa, alucinados ca paisaxe e inmersos no movemento humano e sinérxico, descubrimos novos lugares e sensacións. Voltaremos en breve e con forzas pra o que faga falta. Bicos. JU

    ResponderEliminar
  7. Traede tódalas sensacións nunha caixiña con xeo para que non perda sustancia, pero sobre todo, coa enerxía dun ciclón para pintar, para soldar, para carrexar ladrillos...e para rir a gargalladas, como sempre.
    Bicos, jhuapos.

    ResponderEliminar
  8. Dende hoxe xa son de Potes, tiven un encontro rueiro musical, fantástico cun paisano e fomos de "potes" e a tarde teño un bolo improvisado con músicos da zona nun garito. Estamos moi a justo e felices. O mércores toco en Conde road shity nun concertto na Alameda con Liridade Noctámbula as 11. Memories for Amy Bodegas e a súa portentosa VOZ. Vémonos axiña e mans a obra, sen Escrivas nin Balagueres. Mecagoenelcopónbendito, laostiospues.JU

    ResponderEliminar
  9. ¡que pena non poder asistir!
    ¡agora voamos nós que xa era hora! Así que as ganas de encontrarnos de novo "under the tree" ou "over the sea" aumentan .

    Boa noite musical e que esa felicidade máxica non pare.
    Non o des todo nestes concertos. Deixa algho pa nós.
    Bicos e abrazos a moreas.

    ResponderEliminar