2013. OBERTURA.

Desexando o mellor no personal e resistencia no social un poema de Celso. E. Ferreiro para todos os amig@s do PARABRISAS.


Camiñan ó meu rente moitos homes.
Non os coñezo. Sonme extranos.
Pero tí  que te encontras alá lonxe,
máis aló dos desertos e dos lagos,
máis alá das sabanas e das illas,
coma un irmau che falo.
Si é túa a miña noite,
si choran os meus ollos o teu pranto,
si os nosos berros son igoales,
coma un irmau che falo.
Anque as nosas palabras sean distintas,
e tí negro e eu branco,
si temos semellantes as feridas,
coma un irmán che falo.
Por enriba de tódalas fronteiras,
por enriba de muros e valados,
si os nosos soños son igoales,
coma un irmán che falo.
Común temos a patria,
común a loita a loita, ambos.
A miña mau che dou,
coma un irmau che falo.

NOTA:
O poema está copiado tal cual o escribiu o poeta. Os normalizadores lingüisticos que se relaxen.