Vistas de página en total

domingo, 1 de septiembre de 2013

MONSTRO


6 comentarios:

  1. E outro monstro, Alma, ese co que durmes. Impresionante a súa interpretación de onte. Como di Perseo, foi pasar do branco e negro á cor. Parabéns!.

    ResponderEliminar
  2. Chino e monstro. Estrana combinación... Viva a arte natural, sen endeusamentos nin malos rollos!!!

    ResponderEliminar
  3. Si. Non hai que deixar morrer ao neno interior. Un amigo noso contounos hai pouco que coñecera a dúas persoas excepcionais: un médico humilde e unha americana moi culta. Eu engadiría un exemplar máis a esta galerís de seres extraordinarios: un artista sen vanidade. Natural e sinxelo como o neno-monstro pianista. Pero supoño que hai que traballar moito para conseguilo. Domesticar ao ego artista e unha tarefa ben complicada.

    Lacrono

    ResponderEliminar
  4. Frankenstein, tinha o seu coraçao, mais, daba medo a maioría, agás a nena solitaria que xoga na beira do río.
    A monstruosidade interior oculta baixo máscaras, disfraces e acrónimos vampíricos é a realmente temible e dañina, orixe dos grandes problemas que acaen a maioría da poboación humana, animal ou vexetal. A avaricia das sagas explotadoras seculares baixo coroas e mentiras históricas ten que rematar, ten que morrer...desaparecer.
    É precisa unha nova conciencia e un ser humano novo que saiba compartir o que é de todxs. Persoas que pensen e non deleguen nos aparellos "telefónicos", que están a server "motu propio" ó control da humanidade. O monstro 1984 preconizado por Orwell está acadando unhas dimensións tremendas e xa pode ser tarde.
    Apertas, bicos e bo día. JU

    ResponderEliminar
  5. Como anda esto alicaído, pido permiso para a seguinte entrada, monstro, que es un monstro (da música, claro). Parabéns polo do venres pasado!.
    Apertas

    ResponderEliminar
  6. Alí caído
    O monstro dormía só
    Canso de actuar nu.

    HaiJU

    ResponderEliminar