Por humor al arte.
"Os artistas son das persoas mais dinámicas e cheas de valor sobre a face da Terra. Teñen que lidar con máis rexeitamentos nun ano que a maioría das persoas en toda a súa vida. Cada día enfróntanse ao reto financeiro de vivir con traballos temporais, coa falta de respecto da xente que cre que deben obter traballos "reais", e o seu propio medo a non volver traballar nunca máis...
Cada día teñen que ignorar a posibilidade de que esa visión á que dedicaron toda a súa vida é un sono moi afastado. Con cada ano que pasa, moitos deles miran, mentres as demais persoas da súa idade obteñen os valores dunha vida "normal" -o coche, a familia, a casa, o niño... - Pero eles mantéñense aferrados ao seu sono, sen importar os sacrificios. Por que? Porque os artistas están dispostos a dar a súa vida enteira a un momento - a aquela liña, risa, xesto, ou a aquela interpretación que lle roube a alma ao público. Os artistas son seres que probaron o néctar da vida nese momento detido no tempo, cando entregaron o seu espírito creativo e tocaron o corazón de alguén máis. Nese instante, estiveron mais preto da maxia e a perfección do que ninguén xamais pode estar. E nos seus corazóns saben que dedicarse a ese momento vale mil vidas máis. "
DAVID ACKERT.
EL POETA ES UN OBRERO
ResponderEliminarSe le ladra al poeta:
<>
Sin embargo
es posible que nadie
ponga tantoahínco en la tarea
como nosotros.
Yo mismo soy una fábrica.
Y si bien me hacen falta chimeneas,
esto quiere decir
que más coraje me cuesta serlo.
Sé muy bien
que no gustais de frases vacías.
Cuando aserrais la madera, es para hacer leños.
Pero nosotros
que somos si no ebanistas
que trabajan el leño de la cabeza humana.
Por supuesto
que pescar es cosa respetable.
Echar las redes.
¿Quién sabe? !Tal vez un esturión!
Pero el trabajo del poeta es más beneficioso:
la pesca dehombres vivos, esto es lo mejor.
Enorme, ardiente es el trabajo de los altos hornos,
donde se forma el hierro chisporroteante.
¿Pero quién se atrevería a llamarnos holgazanes?
Nosotros bruñimos las mentes con áspera lengua.
¿Quién es más aquí?
¿El poeta o el técnico
que procura a los hombres
tantas ventajas prácticas?
Los dos.
Los corazones son también motores.
El alma es también fuerza motriz.
Somos iguales.
Camaradas de la clase trabajadora.
Proletarios del cuerpo y del espíritu.
Solamente unidos
solamente juntos podremos engalanar el universo,
acelerar elritmo de su marcha.
Ante una oleada de palabras, levantemos un dique.
! Manos a la obra !
! Al trabajo, nuevo y vivo !
Y a los que discursean
que se les mande al molino.
! Para que el agua de sus discursos haga girar sus aspas !
Maïakovski ( circa 1915)
No mundo dxs artistas hay moitx intrusx, demasiadxs.
Quero avisar do vate, Luis G. Tosar, alias, "O porco de pé", o finado Carlos Casares que se vendeu a Monolito Fraga, xunto co anterior, entre outros, pra eliminar calquer posible crítica a desfeita que acometeu nos seus mandatos. Hoxe en día, o lambecuismo e o "´ta calado, non vaia se-lo demo" abondan na farándula, tamén aqueles que viven de rentas ou subvencións pra promocionar a terriña a golpe de soprar o fol: Carlos Trúñez, exemplo paradigmático ou graciosillos da TVG que pululan polo Luar e outros espazos. Tamén compre saber que algunha orquestra de pachanga, Panorama, recibiron cartos públicos, cando xa non cobran pouco polas festas que amenizan.
Dito isto, so berrar: Noxo de país e merda de xente. Viva Marinaleda !! JU
Che, che, che..
ResponderEliminar.O LÚAR NIN TOCALO.
GAIOSO É DEUS! (Saruquiña dixit).
Corrección.
ResponderEliminarEntre as comillas, <>, debera aparecer, que non me admitiu a máquina:
!Quisiera verte con un torno
¿Qué versos?
¿Esas pamplinas?
! Y cuando llaman al trabajo, te haces el sordo!
P.D.
Unha maioría dun pobo sen dignidade, que se deixa enganar por esta PPandilla de mentireiros, e cala, nunca será respeitado. JUmeini
Pois dignidade hai a moreas pero o poder é xordo.
ResponderEliminarSería bo, penso , cambiar o foco, porque do contrario un nunca sae da cloaca, onde residen toda clase de detritus (merda, lambecús, porcos etc.). Se o que queremos é ver cambios no mundo se cadra habería q empezar por cambiar o noso discurso.
ResponderEliminarA xente que enchía onte as rúas de Madrid merece moito respeto.Hai que ter moito coidado coas descalificacións e as xeneralizacións simplistas.Pero isto xa o falaremos in person porque este medio é moi perigoso e frecuentemente leva a malosentendidos. Onde estea unha conversa fronte a fronte que se quiten os blogs, os chats, e as redes sociais en xeral. Cada día estou máis convencida. A mentira ou a verdade que se oculta detrás das palabras está nos ollos de quen as pronuncia. Saúdos indignados.
*A verdade, a mentira, pero sobre todo, a verdadeira intención coa que se di o que se di.
ResponderEliminar"A xente que enchía onte..."; non é xente, son persoas, seres fartos de aturar, pobo que xa non pode máis e á que só lle queda a pataleta pública ante un fato de gobernantes mafiosos. Por suposto que merecen todo o respeto, e coido que unha porcentaxe dos votantes do pp, deberan pensar e reflexionar o seu voto nas próximas eleccións e reclamar ó seu partido, a falla de cumprimento do programa.
ResponderEliminarQuerer ver cambios no mundo, non vai conseguir que se fagan, pero, ben polo intento. Xa falaremos. JU