¿Qué es un hombre rebelde? Un hombre que dice no. Pero si niega, no renuncia: es también un hombre que dice sí, desde su primer movimiento. Un esclavo, que ha recibido órdenes toda su vida, de pronto juzga inaceptable un nuevo mandato. ¿Cuál es el contenido de este no?
Significa, por ejemplo,"las cosas han durado demasiado","hasta aquí bueno, más allá no", "vais demasiado lejos", y también, "hay un límite que no franquearéis". En resumen, este no afirma la existencia de una frontera. Se halla la misma idea de límite en ese sentido del hombre en rebeldía de que el otro "exagera", de que extiende su derecho más allá de una frontera a partir de la cual otro derecho le planta cara y lo limita. Así, el movimiento de rebeldía se apoya, al mismo tiempo, en la negación categórica de una intrusión juzgada intolerable y en la certeza confusa de un derecho justo, más exactamente, en la impresión en el hombre en rebeldía de que "tiene derecho a...".
NON NON NON NON NON NON NON...setenta veces sete-sempre-NON as imposturas e as claudicacións ante o monstro da falsa realidade que nos debuxan dende as altas torres dos poderosos e malignos señor@s feudais da economía global e política. JU
ResponderEliminarSi, non, si, non, si ,non, sí, non, si, non...perdoade ,pero eu hoxe estou na torre de márfil desfollando margaritas. Desfollando soa raro ¡cal é a palabra exacta que indica a acción de arrincarlle os pétalos ás margaritas, oh, tú, ínclita filóloga que leva o diablo?
ResponderEliminarA tola da cronopia
Pero, SI, ata aquí podíamos chegar.
ResponderEliminarHai cousas que xa non se poden tolerar. Cousas de dentro y cousas de fóra. Eu sigo coa miña teima da revolución desde dentro e de aí ao universo e máis ala. O contrario cae, non ten sentido.
A tola outra vez.
Dixo a Margarida.- "O/A desfollador-a que me desfolle...que carallo quere saber? Non teño respostas para os amputadores desfollonadores, porque non vos ides arrancando pelos da testa ata quedar calvos",Fdo.- A margarida pelona indignada.
ResponderEliminarDeusssss! ¿queredes guerra? pois guerra. Hoxe temos lúa vermella, presaxio de enfrentamentossss violentosssss...(eso dicían os antigosss que sempre andaban enfrentándose violentamente e cando había un eclipse luar xa tiñan excusa para andar ás piñas)
ResponderEliminarPor onde empezo?
Por ti Margarida. Falaba metafóricamente. Son incapaza de arrincarlle nada a ninguén , a conciencia, e menos a unha fermosa margarida primaveral. Hai que ler máis poesía, querida.
Era un estado de ánimo, subxectivo , persoal, intransferible e difícilmente comunicable. Por iso botei man da retórica.
Excuse me, pretty flower, please.
Tranquilos amigos. Canalizade a enerxía por conductos positivos. Según o oráculo celta o mes de xuño está adicado a abeleira, en gaélico COLL. Esta árbore encarna o talento para moi diversas actividades:a poesía, a adivinación e a mediación.
ResponderEliminarA influencia desta árbore pode actuar como canle para a enerxía creativa, en especial para mellorar as aptitudes das persoas a través do seu traballo e lecer. Esta árbore permite exercer de catalizador ou transformador, obedecendo os dictados da intuición para sacar ideas a luz. Este mes levemos unha abelá no peto. Aburiño.
Eu vou levar dúas en cada peto (por se acaso).
ResponderEliminarBicos , amigameiga.
Coidado non te vaias desequilibrarrrr, ji, ji. Bicos amiga crono
ResponderEliminarVouche dar eu a ti ji,ji.
ResponderEliminarUnha libra como mín nin na corda floxa se desequilibra, ji, ji.(bueno só un pouco, e especialmente en noites de lúa chea eclipsada)
Composta e sin mozo...ai que vai ser de min
ResponderEliminarEclipsada polas vbolvboretas bilingües espirotrompadas...caio desfollada e murcha.
M. A pelona indignada.
Que xeito de irnos do tema tan interesante que plantexa Alma que leva...sobre A.Camus. O ser escravo di si, !Si señor!.
ResponderEliminarHai que ser coma dios manda. Cando mandou unha estampita ou unha talla de madeira? Apostatar ata soterralos na mar salgada e limpar limpar frotar e dar lustre o ser que levamos moi adentro, pulir o diamante e VIVIR pra saber MORRER. Ergo sum. JU
Non hai guión , ju. Aquí sae o que sae. E ata falan as margaridas agraviadas.
ResponderEliminarAdemáis , aínda que non o pareza, penso que falamos do mesmo.