Jo, Ju, Qué xeito de desmitificar...pois a min, daquela, cando non exixtían as patacas, gustábame moito.Seréi un pouco nazi... O coche e ben chulo, e en canto a melena, no problem, o parabrisas está roto e a miña melena danzará ao vento igual que co teu triciclo... o corazón nin che conto...
Se non queredes vir, aí vos quedades. Chaooooooo e dille a papá "Que me voy de la ciudad". la cronopia
Nin deus, nin mitos, nin fillos de papá...a revolución comeza nun mesmo, pero hai que soltar lastre e iso parece que nos costa máis. De tódolos xeitos vivir na inopia é fantástico e super-mega-guai e o que poida e queira, que vaia disfrutando...sempre foi así, a costa de miles de cadáveres inocentes e escravos terceiromundistas. Viva o cogombro asasino! JU
E que, casualmente, hoxe falamos diso, Ju, das contradiccións, e dos lastres. Eche o que hai. E a min non me cabe dúbida de que a revolución ben entendida comeza por un/unha mesma /o. Ninguén vai facer ese traballo por ti, e non é moco de pavo. Cada un de nós somos moitos, e hai que poñer orde porque todos eses "EUS" queren falar na asamblea e liderar o movemento.
Para que mellore o teu humor, adicámoste outra de coches de Tracy Chapman. A ver si non meto a gamba outra vez. Admítense suxerencias. De tódolos xeitos, sobre gustos non hai nada escrito, e hai cancións que simplemente recordan momentos da vida de un, e xa por iso teñen valor ¿non crees?
Querida Cronopia, o meu humor está mellor ca nunca, e non personifico en ninguén as miñas críticas e sátiras...o que acontece e que xa vou vello, feo e doente. Gosto de combater a estupidez e o establecido, con respeto, pero se hai que falar...fálase. En canto ós lastres, cadaquén sabe dos seus, e só un mesmo pode soltalos, ou botarse a piscina. Saúde.JU
Vale , Bradomín. Ás veces creo que concordo contigo : non hay futuro nin para o individuo nin para a humanidade. Non hai R- evolución posible. Ás veces. Outras éncheseme o corazón de esperanza e creo que sí. Como as ondas do mar : agora sí, agora non. Bicos, amigos.
pois é, já sabes o das causalidades, as energias concentram-se no mesmo lugar, e isso talvez é bom, vamos aí, com contradiçons, mas lixando-as o mais possível, sem auto-torturar-se! raquel
a mim mesma me remito, que é muito pedante mas nom me importa:
"completamente de acordo com Saramago, com a única salvadade de que creio que o mundo já é para ricos (incluída eu), tendo em conta que me visto barato graças ao trabalho escravo de muitas pessoas, que tenho combustível no meu carro graças a esquilmar os recursos naturais, que como laranjas em agosto graças ao abuso dos meios de transporte... Por isso, só a consciência e a conciência pode ajudar a mudar o mundo, evitando o mais possível toda essa injustiça. "
Amigas deliberadoras do bem e o mal, encántame o voso intercambio de pareceres, en serio. Ha ja tempo que morrín de mudar o estado do noso mundo(Galiza)son neto de labregos e filho de emigrantes, non son nada dende a perspectiva paterna, esa é a miña intención máis profunda, ser REN, "lixar" o menos posible e afastarme do destino que tiñan encomendado pra min na vida: "Ser algo", pois NON preciso desa ambición, só trato de soar o máis libre posible. Bicos amigas tasqueiras e forza. O meigo JU...je je
"A evasión do que fomos e quén somos" certo hai cancións que forman parte da historia vital de cadaquén e o cerebro que "é" moi listo, relámbese. En canto ao pasado de Christina R.(que non me interesa) como calquera de nós non ten opción de escoller onde nace, pero si onde pace...pero iso de que a policía lle vai bicar os pes...tururú que te vi. JU
Ay Bradomín, Bradomín, nin feo , nin católico, nin sentimental. Quedamos hoxe aquí no Son porque Manuel está de garda. Se che apetece, chama e nos vemos. Están Daría e Antonio. Bicos. Outra filla de emigrantes.
E lojo, a onde vas? JU
ResponderEliminarNon importa a onde senón como, porque iso de ir a 200 , como di Cristina na canción, iso sí que é subversivo.
ResponderEliminar¡Vamosss que nos vamossssss!
Querida, con esa lata non chegarás moi lonxe. Eu son mais de moto ou de triciclo motorizado, co pelo na cara e o corazón desbocado.Ja.
ResponderEliminarHas de saber ca Cristina esta é filla dun nazi danés, que foi acollido por Paca La Culona, iso din. A min ela non me justa nada, pero ren de ren. Ju
ResponderEliminarJo, Ju, Qué xeito de desmitificar...pois a min, daquela, cando non exixtían as patacas, gustábame moito.Seréi un pouco nazi...
ResponderEliminarO coche e ben chulo, e en canto a melena, no problem, o parabrisas está roto e a miña melena danzará ao vento igual que co teu triciclo...
o corazón nin che conto...
Se non queredes vir, aí vos quedades. Chaooooooo e dille a papá "Que me voy de la ciudad".
la cronopia
Nin deus, nin mitos, nin fillos de papá...a revolución comeza nun mesmo, pero hai que soltar lastre e iso parece que nos costa máis. De tódolos xeitos vivir na inopia é fantástico e super-mega-guai e o que poida e queira, que vaia disfrutando...sempre foi así, a costa de miles de cadáveres inocentes e escravos terceiromundistas.
ResponderEliminarViva o cogombro asasino! JU
Raqueliña: alguén escoitou a nosa conversa de hoxe na tasca típica, je,je,je...ju,ju,ju...
ResponderEliminarA cronopia na inopia
E que, casualmente, hoxe falamos diso, Ju, das contradiccións, e dos lastres. Eche o que hai.
ResponderEliminarE a min non me cabe dúbida de que a revolución ben entendida comeza por un/unha mesma /o. Ninguén vai facer ese traballo por ti, e non é moco de pavo. Cada un de nós somos moitos, e hai que poñer orde porque todos eses "EUS" queren falar na asamblea e liderar o movemento.
Para que mellore o teu humor, adicámoste outra de coches de Tracy Chapman. A ver si non meto a gamba outra vez. Admítense suxerencias. De tódolos xeitos, sobre gustos non hai nada escrito, e hai cancións que simplemente recordan momentos da vida de un, e xa por iso teñen valor ¿non crees?
Sintoo. Non sei que lle pasa hoxe a listego que non vai ben. Espero que se arranxe.
ResponderEliminarBicos super-mega-guais
Querida Cronopia, o meu humor está mellor ca nunca, e non personifico en ninguén as miñas críticas e sátiras...o que acontece e que xa vou vello, feo e doente. Gosto de combater a estupidez e o establecido, con respeto, pero se hai que falar...fálase. En canto ós lastres, cadaquén sabe dos seus, e só un mesmo pode soltalos, ou botarse a piscina. Saúde.JU
ResponderEliminarVale , Bradomín.
ResponderEliminarÁs veces creo que concordo contigo : non hay futuro nin para o individuo nin para a humanidade. Non hai R- evolución posible.
Ás veces.
Outras éncheseme o corazón de esperanza e creo que sí.
Como as ondas do mar : agora sí, agora non.
Bicos, amigos.
Anónima cronopia
pois é, já sabes o das causalidades, as energias concentram-se no mesmo lugar, e isso talvez é bom,
ResponderEliminarvamos aí, com contradiçons, mas lixando-as o mais possível, sem auto-torturar-se!
raquel
a mim mesma me remito, que é muito pedante mas nom me importa:
ResponderEliminar"completamente de acordo com Saramago, com a única salvadade de que creio que o mundo já é para ricos (incluída eu), tendo em conta que me visto barato graças ao trabalho escravo de muitas pessoas, que tenho combustível no meu carro graças a esquilmar os recursos naturais, que como laranjas em agosto graças ao abuso dos meios de transporte...
Por isso, só a consciência e a conciência pode ajudar a mudar o mundo, evitando o mais possível toda essa injustiça. "
Asi mesmo é.
ResponderEliminarAmigas deliberadoras do bem e o mal, encántame o voso intercambio de pareceres, en serio. Ha ja tempo que morrín de mudar o estado do noso mundo(Galiza)son neto de labregos e filho de emigrantes, non son nada dende a perspectiva paterna, esa é a miña intención máis profunda, ser REN, "lixar" o menos posible e afastarme do destino que tiñan encomendado pra min na vida: "Ser algo", pois NON preciso desa ambición, só trato de soar o máis libre posible. Bicos amigas tasqueiras e forza. O meigo JU...je je
ResponderEliminar"A evasión do que fomos e quén somos" certo hai cancións que forman parte da historia vital de cadaquén e o cerebro que "é" moi listo, relámbese.
ResponderEliminarEn canto ao pasado de Christina R.(que non me interesa) como calquera de nós non ten opción de escoller onde nace, pero si onde pace...pero iso de que a policía lle vai bicar os pes...tururú que te vi. JU
Ay Bradomín, Bradomín, nin feo , nin católico, nin sentimental.
ResponderEliminarQuedamos hoxe aquí no Son porque Manuel está de garda. Se che apetece, chama e nos vemos. Están Daría e Antonio.
Bicos.
Outra filla de emigrantes.
Querías dar unha volta e parece que foi máis de unha, é loxico, a terra segue xirando e a cabeciña non para. Bon día. JU
ResponderEliminarDeus! que mareo!!!
ResponderEliminar18 voltas son moitas voltas.
Non quero ver un coche nin en pintura por unha boa temporada.
Eu tamén me paso ás dúas rodas, ou como moito, tres.
ANTE TODO MUCHA CALMA.