Un neno que vive na porta do Caurel e ten moita relación coa dama do acordeón. Levou un premio no festival de curtas de Noia cun traballo titulado: "El mono debe morir".Ten nome pero non debo dicilo, ten voz pero non debo escoitala, ten soriso pero non debo miralo... MAÑÁ É O MEU ÚLTIMO DÍA DE TRABALLOOOOOOOOOOO. lIRILILILI...........
Corrixo a alma, o traballo chámase "O camiño previlexiado" e un corto de tres minutos nun plano secuencia onde efectivamente a frase memorable é "El mono es hombre muerto" unha maravilla que xa lle gustaría a moitos realizadores facer. Moi chulas as fotos, esa roda foi o mellor conxuro que se poido facer, a peza ca que danzastes é Korobushka, rusa pra máis señas, foi un pracer. Saúde e bicos pra tod@s. JU
Que peza dis? A que Xandra non pudo rematar?..."Oblivion" de Astor Piazzola. Voltando ao tema do "xenial" Kiko C., onte alguén me informou da pasta que costa o espectáculo "operístico" e non son tres reás, non, é un escándalo...Escándalo, es un escándalo, escándalo, es un escándalo(versus Raphael). Se lestes o artigo que ven no País semanal, sobre a orquestra Filarmónica de Viena(vale a pena) o digo pola financiación e funcionamento; Rolex patrocina esta institución e funciona. Eiquí hai moitas empresas que se lucran dos recursos naturais e o único que fan e xuxarnos o sangue. Isto non deixa de ser un país de paniaguados e covardes. Saúde. JU
Por certo, creo que me gusta máis interpretada por Xandra e por ti, non tan orquestal. Sonche así de rara. Outra cousa. Xa sei quen é o "mountain´s boy". ¿haberá maneira de colgar a súa curta no parabrisas? O día que a pasaron no Coliseo eu non fun e non a vin.
Non eres rara, eres rarísima, pero sobre gustos... Astor era outro xenio, vite... pero boludísimo, disque. A curta? falarei co rapaz e sei onde atopala. JU
"Tengo que decir la más absoluta verdad. Yo puedo contar una historia de ángeles, pero no sería la verdadera historia. La mía es de diablos mezclada con ángeles y un poco de mezquindad. Hay que tener algo de todo para seguir adelante en la vida" Astor Piazzolla. Marzo de 1990. Asi empiezan sus memorias, que estoy a punto de leer. JU
Tod@s é demasiado amplo e non creo que a gran maioría disfrute dunha sensibilidade para cuestións tan supraterrenais e sensibles, ou que? A arte do arte non é máis que crear un maravilloso engano pra facer felices ós demais.JU
¡que chulas, Fer!
ResponderEliminarNoite fermosa na vosa compañía. Acabo de chegar dunha macrofesta con compañeiros e nada que ver. Saúdos do neno da montaña e sentiu moito non vir.
ResponderEliminarquen é o neno da montaña?
ResponderEliminarUn neno que vive na porta do Caurel e ten moita relación coa dama do acordeón. Levou un premio no festival de curtas de Noia cun traballo titulado: "El mono debe morir".Ten nome pero non debo dicilo, ten voz pero non debo escoitala, ten soriso pero non debo miralo... MAÑÁ É O MEU ÚLTIMO DÍA DE TRABALLOOOOOOOOOOO. lIRILILILI...........
ResponderEliminarCorrixo a alma, o traballo chámase "O camiño previlexiado" e un corto de tres minutos nun plano secuencia onde efectivamente a frase memorable é "El mono es hombre muerto" unha maravilla que xa lle gustaría a moitos realizadores facer.
ResponderEliminarMoi chulas as fotos, esa roda foi o mellor conxuro que se poido facer, a peza ca que danzastes é Korobushka, rusa pra máis señas, foi un pracer. Saúde e bicos pra tod@s. JU
¿cal é o título e o autor da última peza? e que me pon os pelos de punta...
ResponderEliminarM.O.
Que peza dis? A que Xandra non pudo rematar?..."Oblivion" de Astor Piazzola.
ResponderEliminarVoltando ao tema do "xenial" Kiko C., onte alguén me informou da pasta que costa o espectáculo "operístico" e non son tres reás, non, é un escándalo...Escándalo, es un escándalo, escándalo, es un escándalo(versus Raphael). Se lestes o artigo que ven no País semanal, sobre a orquestra Filarmónica de Viena(vale a pena) o digo pola financiación e funcionamento; Rolex patrocina esta institución e funciona. Eiquí hai moitas empresas que se lucran dos recursos naturais e o único que fan e xuxarnos o sangue. Isto non deixa de ser un país de paniaguados e covardes. Saúde. JU
Co voso permiso, unha de Oblivion.
ResponderEliminarEn canto ao da pasta, supoño que moita.
money, money, money...
Por certo, creo que me gusta máis interpretada por Xandra e por ti, non tan orquestal.
ResponderEliminarSonche así de rara.
Outra cousa. Xa sei quen é o "mountain´s boy". ¿haberá maneira de colgar a súa curta no parabrisas?
O día que a pasaron no Coliseo eu non fun e non a vin.
Non eres rara, eres rarísima, pero sobre gustos...
ResponderEliminarAstor era outro xenio, vite... pero boludísimo, disque. A curta? falarei co rapaz e sei onde atopala. JU
ejjjteeeee...guau.
ResponderEliminar(can arxentino que non está dacordo coa suposta boludez de Piazzola)
Aquí falamos todos o non fala nin Dios.
Fala e non metas ao que non existe no medio. YA VÉ
ResponderEliminarvihte? el siego sha ve.
ResponderEliminar"Tengo que decir la más absoluta verdad. Yo puedo contar una historia de ángeles, pero no sería la verdadera historia. La mía es de diablos mezclada con ángeles y un poco de mezquindad. Hay que tener algo de todo para seguir adelante en la vida" Astor Piazzolla. Marzo de 1990. Asi empiezan sus memorias, que estoy a punto de leer. JU
ResponderEliminarLa historia de todos, Ju, ¿o no?
ResponderEliminarLa Crono
Tod@s é demasiado amplo e non creo que a gran maioría disfrute dunha sensibilidade para cuestións tan supraterrenais e sensibles, ou que?
ResponderEliminarA arte do arte non é máis que crear un maravilloso engano pra facer felices ós demais.JU