Se non hai comentarios e a desidia alcanza a magnitude de deserto, pra que bloguear. Acho que o boicot é unha estratexia, pero o autoboicot é un suicidio social. JU
Aínda que de vacacións, non hai tempo para nada. Falo por mín : "vacaciones los cojones, es mejor trabajar". Familia e compromisos varios me tienen sin vivir en mi. Sorry.
De tódolos xeitos, sarna con gusto non pica. Fago o que teño que facer e estou onde creo que debo estar e , por suposto, aínda que me agote, disfruto moito tamén.
O parabrisas existe porque ten que existir e ata cando teña que existir. Non importa que sexa un, dous ou miles os que comenten. Ten sentido porque si.Pero non lle pidamos "peras al olmo". Comentar ou participar é un acto libre e voluntario. Se deixa de selo, isto xa non sería un ágora senón unha cárcere de ideas. Hai que aceptar a realidade como é, non como nos gustaría que fora.
Penso, digo, opino, creo... igualmente estimado Ju. A sus pies.
En relación ca entrada(o + importante), os/as galeg@s xa coñecemos a este señorito de Pontevedra, coñecido na súa xuventude como: La Trotona e agora ademais de trotar está desbocada, pero todo pasa factura e nesta vida todo se paga, dunha maneira ou outra. Cómo chegamos a esta situación? Iso xa é sabido e consentido. JU
As fanecas non se cortan baixo ningunha circunstancia. Pican onde cadre: nos pes, nas costas, ou na mesma jeta. Cada un fiel a sí mesmo, como debe ser. Da trotona non quero nin falar. Revólvenseme as tripas. O deixo pa setembro, como os meus alumnos /as. Pero a guillotina está a punto : RISSS, RASSS...
Se non hai comentarios e a desidia alcanza a magnitude de deserto, pra que bloguear. Acho que o boicot é unha estratexia, pero o autoboicot é un suicidio social. JU
ResponderEliminarAínda que de vacacións, non hai tempo para nada. Falo por mín : "vacaciones los cojones, es mejor trabajar".
ResponderEliminarFamilia e compromisos varios me tienen sin vivir en mi.
Sorry.
Non vai por ti, estimada Cronopia. Concordo en que a familia,...é iso, un compromiso. Saúdos e ánimos vitais. JU
ResponderEliminarDe tódolos xeitos, sarna con gusto non pica. Fago o que teño que facer e estou onde creo que debo estar e , por suposto, aínda que me agote, disfruto moito tamén.
ResponderEliminarO parabrisas existe porque ten que existir e ata cando teña que existir. Non importa que sexa un, dous ou miles os que comenten. Ten sentido porque si.Pero non lle pidamos "peras al olmo".
Comentar ou participar é un acto libre e voluntario. Se deixa de selo, isto xa non sería un ágora senón unha cárcere de ideas. Hai que aceptar a realidade como é, non como nos gustaría que fora.
Penso, digo, opino, creo... igualmente estimado Ju.
A sus pies.
E non hai mal que cen anos dure.
ResponderEliminarTes toda a razón e desculpas si perturbei cas miñas verbas o decurso da súa vida, brevis, pero intensa.
A sus manos.
Tranqui,tronco...que nos conocemos...
ResponderEliminarA ver se "narciseamos" hoxe.
Un bico.
A cronopia imperturbable.
Por certo, dinme a volta. Estaba cansa de mirar cara a parede.
ResponderEliminarXa vexo, xa.
ResponderEliminarAsí intimídasme máis e cortome a hora de comentar. JU
En relación ca entrada(o + importante), os/as galeg@s xa coñecemos a este señorito de Pontevedra, coñecido na súa xuventude como: La Trotona e agora ademais de trotar está desbocada, pero todo pasa factura e nesta vida todo se paga, dunha maneira ou outra.
ResponderEliminarCómo chegamos a esta situación? Iso xa é sabido e consentido. JU
As fanecas non se cortan baixo ningunha circunstancia. Pican onde cadre: nos pes, nas costas, ou na mesma jeta.
EliminarCada un fiel a sí mesmo, como debe ser.
Da trotona non quero nin falar. Revólvenseme as tripas. O deixo pa setembro, como os meus alumnos /as. Pero a guillotina está a punto : RISSS, RASSS...