Pintor danés, nacido en 1955. A súa pintura trata das grandes cuestións existenciais, os dilemas e a corrupción moral a que nos enfrentamos.
Os seus cadros mostran monstros impredecibles, metade homes, metade mulleres, reflexos dos aspectos máis escuros da vida, como a tecnoloxía que elude o cerebro e o control da conciencia.
A súas obras, que, polo xeral, causan gran impacto no espectador,non son máis que un espello no que se mostra o desasosego do artista ante a deriva, cada vez máis notoria, do ser humano, que abandona a súa esencia para convertirse en algo extraño, irreconocible.
Pois teño que recoñecer que prefiro os bichos, a natureza con tódolos seus encantos pero éche ben certo que a realidade , tamén a natureza, é dual:
ResponderEliminarbeleza e fealdade,
bondade e crueldade,
ben e mal
anxos e demos
ceo e inferno.
Non temos máis que mirar para os nosos adentros ou esculcarnos nun espello fiel e comprobalo, ou ben asomar o nariz e cheirar a descomposición do que hai aí fóra.
Sí, fóra cheira mal, moi mal: corrupción, codicia, abusos e a impotencia dunha maioría aplastada e humillada por parte dunha minoría sen conciencia moral.
E o que nos espera aínda.
Por certo, Alma, é moi agradable que no parabrisas sempre esté o lume encendido. Non debemos deixar que se apague.
ResponderEliminarÉ moi de agradecer que sempre estés botando leña. Alguén ten que facelo.
Veña, pon xa o pote ao lume, que vaia fervendo ese caldiño, pouco a pouco. A neve e os amigos xa están a chegar.
Lume purificadorrrrr!!!
Cando o artista estivo sosegado e non ve a deriva humana?
ResponderEliminarParéceme mais un dibuxante de comics, que tamén é arte. JU
Cada comentario abre unha xanela, iso supón aire fresco e coñecemento.
ResponderEliminarCrono,gosto de botar leña ó lume, que sempre quenta os corazóns xeados. Apertas motorizadas.
Totalmente dacordo con voçe
ResponderEliminare por iso berro unha vez máis:
non nos mires, únete.
Cantas máis xanelas se abran , máis aire entra. O aire, aviva o lume.
Parabriseiros silentes, vai por vós.
Deben estar aducidos polos acontecementos. Liberarse, chavales, a verdade non está aí fóra. Apertas aceleradas.
ResponderEliminarPois nada Almiña, como dicía Groucho Marx: ¡MÁS MADERA! que non pare a nosa locomotora.
EliminarBicos for everybody.
Si xiras sempre para a dereita (ou esquerda) non avanzas.
ResponderEliminartan só describes círculos interminables. Toda vara ten dúas puntas, elexir unha e chamarlle " o ben, ou a beleza" excluindo, ou millor dito, negando a contraparte provoca ceguera e desequilibrio. A arte de vivir - Castaneda dixit- consiste en equilibrar o terror coa maravilla. Os cumes non teñen sentido sen os abismos. ¿Cal é o merito de escalar unha chaira?
Me gustan los contrastes que haceis entre belleza y fealdad. Teneis momentos muy instructivos, y aunque me cuesta entenderos, nunca defraudais. Visitador.
ResponderEliminarGrazas por vir, visitador, e encantados de "instruirte" en algo. Pero non nos fagas moito caso que aquí o que máis é o que menos ten falta dalgún tornillo.
EliminarNapoleón